گسترش صنعت خودروسازی از یک سو و پیشرفت صنعت راهسازی از سوی دیگر موجب شد تا جاده های بین شهری شاهد ترافیک سنگینی شده که همین امر موجب افزایش سوانح رانندگی و بالا رفتن هزینه های ترانزیت می شد. از این رو احداث آزادراه به عنوان راهکاری مناسب برای افزایش ایمنی سیر و ظرفیت ترافیک و کاهش هزینه های سوخت، استهلاک خودرو، مورد توجه صنعت راهسازی قرار گرفت. موقعیت استراتژیک جمهوری اسلامی ایران در منطقه و عبور کریدورهای ترانزیتی شرق – غرب و شمال – جنوب از این کشور از یک سو و تحولات و پیشرفت های اقتصادی، سیاسی و فرهنگی کشور از سوی دیگر، ضرورت توسعه شبکه آزادراهی کشور را به منظور افزایش درآمدهای ملی، ایمنی و آسایش سفرهای جاده ای و کاهش هزینه های انرژی، قیمت تمام شده کالا را دو چندان می کند.
تعریف راه و بزرگراه
- تعريف راه: راهی است دو طرفه (رفت و برگشت از هم جدا نیست) و به عرض حداقل 30/7 متر (عرض آسفالت) با شانه های خاکی یا آسفالته هر طرف به عرض حداقل 85/1 متر.
- تعريف بهسازي: عملیات ساماندهی محور شامل ارتقاء ایمنی ترابری روان افزایش سطح دسترسی و افزایش ظرفیت اطلاق می گردد.
- تعريف بزرگراه: راهی که با چهار خط عبور بصورت مسیر رفت و برگشت (هر کدام دو خط) با گاردریل یا نیوجرسی جدا شده و دارای تقاطع همسطح و امکان ورود و خروج به بزرگراه با تمهیداتی قابل انجام می باشد، اطلاق می گردد.